هر سال با شروع نمایشگاه کتاب کلی برنامه می ریختم برای اینکه کی بروم نمایشگاه و چه کتابی بخرم و معمولا وقتی این برنامه ریزی محقق نمی شد تا مدتها عذاب وجدان داشتم و غصه می خوردم چون خیلی علاقه داشتم به رفتن و کتاب خریدن اما امسال با همه سالها فرق داشت . نه برنامه ای برای رفتن به نمایشگاه داشتم و نه علاقه ای به خرید کتاب و الان هم هیچ احساس پشیمانی و ناراحتی ندارم .
برای کسی که در طول روز حتی چند دقیقه هم مطالعه کاغذی ندارد و کتابخانه اش پر است از کتاب هایی که لایشان را باز نکرده نمایشگاه رفتن و کتاب خرید فقط یک فیگور متظاهرانه و عوامفریبی است . نمایشگاه را باید عاشقان کتاب بروند و من مدتهاست که فرصتی برای عاشقی نداشته ام . تعارف که نداریم ؟